ഭീരു
അറിയാതെയല്ല
ഈ വഴി തികചും ശൂന്യം
നടക്കാന് തുടങ്ങിയിട്ടേറെ ആയില്ല
വഴി പിരിഞ്ഞിടത്തു നീ ഇപ്പോഴും നില്പുണ്ടെന്നു
വെറുതെ ആശിക്കുന്നു ഞാന്
തിരിച്ചു വരുന്ന എന്നെയും കാത്തു നീ നില്ക്കുന്നതു കാണാതെയല്ല
ആരും കൂട്ടിനില്ലാതെ ഈ വഴി നടക്കാന് മോഹിച്ചതുമല്ല
ആകാശം എന്നെ നോക്കി കണ്ണടച്ചതാണോ
അതോ
നക്ഷത്രങങള് വിരുന്നു പോയതാണോ
കാറ്റു പോലും ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ എന്നെ തൊടാന് മടിച്ചെന്ന പോലെയാണൊ പോകുന്നത്
എന്റെ കണ്ണീരിനെ മറക്കാനാണോ മഴ ആര്ത്തു പെയ്യുന്നത്
ഓര്മ്മയുടെ ഒരു വസന്തകാലം മനസ്സില് കരുതിയതാണ്
കഴിഞ്ഞു വന്ന വഴികളില് എവിടെയാണു പൂക്കള് കൊഴിഞ്ഞു വീണത്
പുറകെ നീ വരുമെന്നും കൊഴിഞ്ഞ പൂക്കള് പെറുക്കിയെടുക്കുമെന്നും ഞാന് ആശിക്കുന്നതു ഇനിയും നീ
അറിയില്ലെന്നുണ്ടോ
എങ്കില് ഞാന് എകനാണ്.
അതായിരിക്കും എന്നെ ഏറെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നതും.
ഒരു മഴ കൂടി വന്നിരുന്നെങ്കില്
തിരിഞ്ഞോടാമായിരുന്നു
നിന്നെ വാരിപ്പുണരാമായിരുന്നു...
0 Comments:
Post a Comment
<< Home